Φινεύς

Μάντης και μυθικός βασιλιάς της Σαλμηδυσσού της Θράκης. Ήταν γιος του Aγήνορα, ή του γιου του Αγήνορα Φοίνικα, ή του ίδιου του Ποσειδώνα, και ο Ζευς τον τύφλωσε επειδή, χρησιμοποιώντας τη μαντική δύναμη που του έδωσε ο Απόλλων, αποκάλυπτε τις βουλές των θεών. Αυτή την εκδοχή δέχεται ο Απολλώνιος ο Ρόδιος, που προσθέτει πως τον Φ. τον βασάνιζαν τα γηρατειά του και οι Άρπυιες. Σύμφωνα με αποσπάσματα του Ησιόδου, ο Φ. τιμωρήθηκε από τον Ήλιο ή τον Απόλλωνα επειδή έδειξε τον δρόμο στο Φρίξο ή στους γιους του, ή διάλεξε ο ίδιος να ζήσει τυφλός μέχρι τα βαθιά γηρατειά παρά να πεθάνει νέος. Άλλη παράδοση ανάφερε πως ο Φ. τιμωρήθηκε επειδή, παρασυρμένος από τη δεύτερη γυναίκα του, την Ιδαία, τύφλωσε και φυλάκισε τα δυο παιδιά της πρώτης, Πλέξιππο και Πανδίωνα. Οι Βορεάδες τον τύφλωσαν και τον σκότωσαν γι’ αυτή την πράξη του. Οι Άρπυιες βασάνιζαν τον Φ. με το μαρτύριο της πείνας: την ώρα του γεύματος, αφαιρούσαν ένα μέρος από την τροφή του και έκαναν το υπόλοιπο δύσοσμο.